Όταν σκόνταψα, δεν κρατήθηκα
άφησα να πέσουν οι χαραμάδες στο κενό
Όταν το κενό έδυσε τη ψυχή
άφησα του ήλιους στην αναπαράσταση
της έκλειψης
Μα όταν αναρτήθηκα ζωή,
έστειλα στο διάολο τις ερινύες
να συγκολλούν αυταπάτες
Τότε, τότε έγινα εγώ
φτιάχνοντας λέξεις αυστηρές
στα αλλήθωρα μάτια σας,
φτιάχνοντας ήχους ηγετικούς
στο κερί των αφτιών σας
Κανείς δεν κατάλαβε
πως η αλήθεια προορίζει πραγματικότητα,
πως η πραγματικότητα δυναμώνει την ευαισθησία
Όλοι εσείς,
που έχετε κατά νου τη φίμωση…
