Συζήτηση

Πολλές φορές ποιούμε μέσα από διάλογο

για να αντέχουμε την στασιμότητα των καιρών

Γ.Π
αποδήμησαν οι λέξεις
σε πένα ψυχής
σκιαγραφώντας τρέλα

στο βαρύ φορτίο ελευθερίας
θεριεύονται γροθιές αξίες

Όμως εμείς ακόμα αναμασάμε Ημερολόγια Τοίχων

Μ.P

Μόνο όταν είσαι δυνατός

για να περπατήσεις στην ερημιά
ανταμώνεσαι

Οι κόκκινοι κύκλοι στις ημερομηνίες

χάνουν την ανωτερότητα τους

όταν οι σελίδες μένουν στάσιμες
Η ομορφιά της ψυχής είναι Βιβλίο Γλυπτό
Όσο την ξεφυλλίζεις

ποτέ ο χρόνος δεν θα την κιτρινίσει

Γ.Π
Φοβάμαι
Αν σμιλεύω αχόρταγα τις διαφάνειες
δεν θα τις νεκρώσει ο χρόνος
μα της αστείρευτης ανάγκης τα νύχια


Μ.Ρ

Να θυμάσαι τούτο
Όποιος αρνείται να παραδεχτεί
τις ανάγκες του
τον καταπίνουν οι επιθυμίες των άλλων

Γ.Π
Με έχει καταπιεί η παραδοχή
Σε τοίχο με στήνω γυμνή
αλλά ποτέ δεν τους χορταίνω

Μ.Ρ

Γιατί
θα πρέπει στόμα λύκου

κάθε φορά να σε απολαμβάνει

ακόμα και αν είναι το δικό σου;

Τίποτα δεν μετρά

μέχρι να γίνει
αλλά ακόμα και τότε

όταν τελεσθεί

είναι παρελθόν

Γ.Π
Είναι που έμαθα από μήτρα

πως είναι δόντια να μετράς

Δεν με τρώει η πληγή

Αλλά ο δότης

Μ.Ρ

Ναι

Τρομάζουν οι μεταμοσχεύσεις
αλλά σκέψου το διαφορετικά
θα μπορούσες τελικά

εσύ να είσαι ο δωρητής

και όχι οι ουλές σου

Τα Ημερολόγια Τοίχου αναγράφουν μόνο
τις Εορτές των Νεκρών

***

Μαρία Ροδοπούλου - Γωγώ Πακτίτη

κατάθεση πράξης

Σφιγμένη ρυτίδα
Οι ώρες του νήματος
Βαθιά ουλή, κόκκινη,
Στο μέτωπο της πέτρας

Ελπίδα προοπτικής αιμορραγούσα

Στάλες αγγίζω, σκόρπιες,
Της ήβης
Δοκιμασία μετρήματος
Που βηματίζει δάχτυλα
Στάθμης ακίνητης

Το πρόσωπό μου απηχεί
Κενό
Δροσιά γυρεύοντας
Σε πηγάδια κλειστά
Και βουβά ερημονήσια

Μετέωρος ο δρόμος
Του σιωπηλού εντός μου

Ανεξήγητος ο τρεχούμενος ορίζοντας
Της ψυχής μου

Ο φόβος στα ανασφαλή κλωνάρια
Των λέξεων
Κατάθεση πράξης