Τουλάχιστον, εγώ ανακάλυψα ότι κάπου με έχω χάσει. Εσείς;
Και ίσως αυτή είναι η ζωή μας τελικά
Όσο μας χάνουν οι άλλοι
εμείς να ψάχνουμε να μας βρούμε
λησμονώντας πάντα τι έγινε
την τελευταία φορά που ανταμωθήκαμε
Και πόσο άσχημα μυρίζει
η διαδρομή από την μια μεριά του νου
στην απέναντι όχθη του
Είναι όλα αυτά τα προχειροθαμμένα μυστικά, βλέπετε,
που σαπίζουν κάτω από το ανελέητο χαμόγελο της πραγματικότητας ενώ τρέφουμε τις φλέβες
με εύπεπτους μύθους
Μαρία Ροδοπούλου
Τουλάχιστον
Κάτι διαφορετικό
Κάτι που στα δάχτυλα
Ξεφλουδίζω
Σαν παραλλαγή της σήψης
Μπορεί
Οι ρηχές ηδονές
Τον ερχομό τους ν’ αγνοούν,
Η όχθη όμως
Η απέναντι
Απόλυτα παραδέχεται
Τουλάχιστον
Μετατροπή ξημέρωσε
Γωγώ Πακτίτη
