Έκπτωτος άγγελος
στο ημίφως της πανσέληνου
σταυρώνει χρώματα
φωτιάς θλιμμένης.
Αντάρτες όνειρα
μάχονται οδούς
μιας ξεχασμένης αιωνιότητας.
Άπνοια μνήμης
ενός αγκιστρωμένου
ψίθυρου,
δικάζει τη σιωπή.
Αστέρια άσωτα συλλαβίζει,
σε μορφές ανώνυμες,
σε φλογερά στιχάκια.
«τάφρους σιγής οι φτερούγες ξεγλιστράνε…»
στο ημίφως της πανσέληνου
σταυρώνει χρώματα
φωτιάς θλιμμένης.
Αντάρτες όνειρα
μάχονται οδούς
μιας ξεχασμένης αιωνιότητας.
Άπνοια μνήμης
ενός αγκιστρωμένου
ψίθυρου,
δικάζει τη σιωπή.
Αστέρια άσωτα συλλαβίζει,
σε μορφές ανώνυμες,
σε φλογερά στιχάκια.
«τάφρους σιγής οι φτερούγες ξεγλιστράνε…»