συντήρηση πόθων

να συντηρείς τον πόθο
σα φωτιά που σιγοκαίει,
να περπατάς αθόρυβα στη σκέψη
όπως το αίμα σιωπηλά στις φλέβες κυλάει,
υγρά όνειρα να εκπνέεις
όπως ο αέρας στα κρυφά εισπνέει
της θάλασσας την αρμύρα,
να κρύβεσαι στην αθέατη πλευρά του φεγγαριού
όπως η πούλια μεταμφιέζεται σ' αυγερινό,

εκκωφαντικά να ερωτεύεσαι
σαν την μέρα που Φως κραυγάζει
ή σαν την Νύχτα που Αστέρια ξεφωνίζει

*

Μαρία Ροδοπούλου

Ανάβω πόθο
με φλόγα μυστικών λέξεων.
Σιγανό βάδισμα η σκέψη της καρδιάς
στις φλέβες των άστρων.
Όνειρα λούζω, στο ποτάμι της ψυχής
με γλυκό νερό αλήθειας.
Ανασαίνω άνεμο αλήτη
στους ψίθυρους καταρράκτες
της φαντασίας.
Κρύβομαι στη διαβασμένη χαρά
του φεγγαριού
όπως το νόημα μιας αλληγορικής
φράσεις.

ανυπόταχτα ερωτεύομαι
όπως ο άνεμος που πυρετό δροσίζει,
όπως ο ουρανός που το κορμί βαπτίζει…

*

Γωγώ Πακτίτη