Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2008


Όσο οι άλλοι
μια παρεξήγηση βαστούν στα χέρια τους,
εγώ εξακολουθώ να μετρώ δακρυσμένα δάχτυλα
στο βάθος της αγάπης!

Κι αν έσωσα ότι εκείνοι σκότωσαν,
είναι γιατί δίχως νύχτες
ναύλωσα την ενοχή μου!

Αλλά,
οι μόνες καλημέρες που αντάμωσα
ήταν μισές,
στα λόγια κρυμμένες!

Μα δεν χάραξα ακόμη της σιωπής μου το πάθος…