εξιλέωση τροφής

Τρώει τα λέπια του
πάλι απόψε…
Εξιλέωση τροφής θαλάσσιας
νομίζει ότι είναι,
μα τύψεις κρύβει
στο τρέμουλο της αμαρτίας.
Σταθμός στα μάτια του,
η σάρκα μιας λυγερής τσιπούρας
που ευθείες τσακώνει
στη λόξα του αγκιστριού.
Καταπίνει κόκαλα
γδαρμένης εκτίμησης,
αγκάθι λαιμού
η λαίμαργη ορμή του.
Οι ρωγμές του κορμιού
σκάρα θανατερή
ψήνει την μετάνοια
με κάρβουνα χέρια.

"άραγε νομίζει ότι είναι αθώος;"