Σωματοποιήθηκες με την ανυπαρξία σου
Μια μάζα έγινες
στο θαύμα της ζύμης
σαν φουσκώνει την τέχνη της
Ένα ολέθριο νεφέλωμα
στο στερέωμα της προδοσίας
Σαν ηθική που ζητά
αντισκωρικό ροκάνισμα.
Ένα διεστραμμένο κρούσμα
του εαυτού σου
Η ψυχή σου μια αχρωματοψία,
φάντασμα εξόριστο
στους διαδρόμους με τα επείγοντα
περιστατικά
του οφθαλμολογικού μαιευτηρίου.
Γωγώ Πακτίτη
στο θαύμα της ζύμης
σαν φουσκώνει την τέχνη της
Ένα ολέθριο νεφέλωμα
στο στερέωμα της προδοσίας
Σαν ηθική που ζητά
αντισκωρικό ροκάνισμα.
Ένα διεστραμμένο κρούσμα
του εαυτού σου
Η ψυχή σου μια αχρωματοψία,
φάντασμα εξόριστο
στους διαδρόμους με τα επείγοντα
περιστατικά
του οφθαλμολογικού μαιευτηρίου.
Γωγώ Πακτίτη
***
κοίτα, φίλε μου
μονολόγησα
μπήγοντας τα νύχια
με δύναμη στις χούφτες,
ακόμα και τα όνειρα
πάσχουν από μυωπία
και θαρρούσα
πως το μόνο που η ηλικία μου χρωστούσε
ήταν ένα ζευγάρι γυαλιά πρεσβυωπίας
Μαρία Ρ
κοίτα, φίλε μου
μονολόγησα
μπήγοντας τα νύχια
με δύναμη στις χούφτες,
ακόμα και τα όνειρα
πάσχουν από μυωπία
και θαρρούσα
πως το μόνο που η ηλικία μου χρωστούσε
ήταν ένα ζευγάρι γυαλιά πρεσβυωπίας
Μαρία Ρ