Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2008

βρεγμένη μοναξιά


Βράδιασε γρήγορα απόψε
άνοιξε το τζάμι
να μπει εκείνη η υγρή φορεσιά
που δροσίζει τον άνεμο
μιας ατέρμονης μοναξιάς

Μη ρωτάς
γιατί στάλες γεμίζουν οι τοίχοι
είναι το χνώτο σιωπής που πονά

Μη ζητάς
τις σκιές να μαζέψουν το δάκρυ
είναι υφάντρες που ράβουν ξεχασμένα φιλιά

Όταν πέφτει η βροχή
ονειροπόλος τη γνέθει
σε αυλάκια κρυφά