ακίδα αιμορραγούσα

Φεγγάρι,
Ανέβηκα σκάλα χρυσόπλεκτη
Με χέρια διάφανα,
Στάζοντας αγάπη.
Συνάντησα έναν σμιλευτή
Δάκρυα να καμώνει
Με λίθο ανεκπλήρωτου ήχου
Στης λάμψης το ανέφικτο.

Ακίδα αιμορραγούσα
Χαράζει το σχήμα σου,
Μίσος αλλοτινού πόνου,
Για να δαμάσει τη νύχτα.
Αλίμονο,
Απάτης επαίτης
Ο θηριοδαμαστής,
Ξεσηκώνει θυμούς ναυλωμένων
Ματιών
κοιτάζοντας το «κατόρθωμα».

Ιστορία βγαλμένη από στρωσίδια
Αναλφάβητων…

Λουόμενη αμαρτία,
Φεγγάρι
Η ματιά σου…