Τρίτη 10 Μαρτίου 2009

από αλλού κατάγομαι...



Σου μιλώ απόψε
Όπως η φυγή
που κρυσταλλιάζει αντίο

Όπως ο καπνός
που συντριβή
απολιθώνει

Ένα κομμάτι της νύχτας είμαι
Στο στόμιο ενός μπουκαλιού
από κρασί νοθευμένου πυρετού

Στο χείλος του ποτηριού
οι μνήμες απαγκιστρώνονται
Σπαράζω δάχτυλα
στης οινοποσίας το χατίρι!

Οι επαναστάσεις,
Ετικέτα σαρκίου
Αθετούν αρχές
Καλοπληρωμένου δότη

Αλλιώς με νόμιζα
Κι αλλιώς με θέλουν…

Μα εγώ από αλλού κατάγομαι!

Από παραθαλάσσιες πληγές
που ξεχειλίζουν μέθη!