Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2008

αμαρτίας ρεύματα


Φώναζες μέσα στο λήθαργο της απουσίας σου,
να πάψουν οι συνωμοσίες να καταλύουν
τα όνειρά σου.

Αποφοίτησες απ’ τη ζωή
χαζεύοντας μικρές αγγελίες δρόμου,
ψάχνοντας να βρεις την τύχη σου
καπνίζοντας τον χρόνο.

«Πρέπει να καταταγώ στη σάρκα μου», μου είπες.

Αν το πρέπει φανερώσει τη γύμνια σου,
εξημέρωσε τον παιδικό σου ύπνο
με ξεριζωμένες λέξεις
που ξέρουν να δομούν ισορροπίες.

«Χάθηκα σε ρεύματα αμαρτίας», θρηνείς.

Είναι να γνωρίζεις
το μεγαλείο της αμαρτίας
καθώς τα βήματα ανταποκρίνονται
στο δάκρυ!

Αγαπημένε,
στεφάνωσε το χθες
με ανώδυνο σήμερα!