Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

μυωπικά όνειρα



Σωματοποιήθηκες με την ανυπαρξία σου
Μια μάζα έγινες
στο θαύμα της ζύμης
σαν φουσκώνει την τέχνη της

Ένα ολέθριο νεφέλωμα
στο στερέωμα της προδοσίας

Σαν ηθική που ζητά
αντισκωρικό ροκάνισμα.

Ένα διεστραμμένο κρούσμα
του εαυτού σου

Η ψυχή σου μια αχρωματοψία,
φάντασμα εξόριστο
στους διαδρόμους με τα επείγοντα
περιστατικά
του οφθαλμολογικού μαιευτηρίου.

Γωγώ Πακτίτη
***

κοίτα, φίλε μου

μονολόγησα
μπήγοντας τα νύχια
με δύναμη στις χούφτες,

ακόμα και τα όνειρα
πάσχουν από μυωπία

και θαρρούσα
πως το μόνο που η ηλικία μου χρωστούσε
ήταν ένα ζευγάρι γυαλιά πρεσβυωπίας


Μαρία Ρ