Κυριακή 18 Μαΐου 2008

πάψτε πια...


Πάψτε πια να πετροβολάτε το φεγγάρι!
της νύχτας οι φλέβες
είναι βασανισμένα όνειρα
που τρέχουν αίμα
από μετάγγιση φόβου.

Τι νομίζετε,
Πως σαν κλυδωνίζονται τα άστρα
οι βραδινοί σπόροι του μαύρου
στα δίχτυα του γαλάζιου θα πιαστούν;

Αφανίστε τη νύστα
στου ηλιοβασιλέματος τα μάτια
με άγρυπνους κήπους,
νοτισμένους ουρανό.

Στο χάδι του νυχτολούλουδου
αποκοιμάται η σιωπή
στα κρυφά όνειρα
μιας χρυσαλλίδας.

Αφυπνίστε το φεγγάρι
με φεγγοβόλημα ψυχής
σαν η ολονυχτία του έρωτα
εκτείνει την επιθυμία.