Παλεύω …
Πάντα παλεύω, στους μύριους όσους πειρασμούς που τρέχουν πίσω μου σαν διψασμένα όρνια, να πιούν, όχι να φάνε, να πιούν τη λιγοστή αντοχή του πρέπει.
Ποιος είναι εκείνος που μια τόσο δα λέξη την έκανε τόσο τρανή!
Τρανή είναι η ψυχή που σπάει δρόμους ανοχής στον πυρετό της επιθυμίας.
Τρανός είναι ο χρόνος που δε σταματά στη θλίψη και δε δραπετεύει απ’ τη ροή του ονείρου.
Γράφω…
Πάντα γράφω σε τούτες τις υγρές σελίδες, που το ματιών το αθέατο ταξιδεύουν στης ψυχής το άβατο.
Ίχνη αφήνω, από μελάνι μωβ στο εξώφυλλο των πόθων με σελιδοδείκτη ένα κύμα πλεγμένο στις φλόγες των δάχτυλων.
Και είναι στιγμές, που το μολύβι το σκάει απ’ την οδύνη, μα η οδύνη το αίμα της στους τοίχους προσφέρει.
Και είναι κάτι άλλες στιγμές, που προσηλώνει τόνους στα κιτάπια της σκέψης και ζωντανεύει νεκρά κύτταρα ηλιοβασιλέματος.
Εμπνέομαι…
Πάντα εμπνέομαι από τα αμάραντα στιχάκια του κήπου μου, ξεριζώνοντας αγκάθια απ’ τον βολβό των ματιών μη στάξουν στον καμβά του πόνου.
Οργώνω γράμματα με το θέλω του ακατέργαστου ονείρου!
Του γνήσιου ονείρου που δεν θέλει επεξεργασία!
Πάντα παλεύω, στους μύριους όσους πειρασμούς που τρέχουν πίσω μου σαν διψασμένα όρνια, να πιούν, όχι να φάνε, να πιούν τη λιγοστή αντοχή του πρέπει.
Ποιος είναι εκείνος που μια τόσο δα λέξη την έκανε τόσο τρανή!
Τρανή είναι η ψυχή που σπάει δρόμους ανοχής στον πυρετό της επιθυμίας.
Τρανός είναι ο χρόνος που δε σταματά στη θλίψη και δε δραπετεύει απ’ τη ροή του ονείρου.
Γράφω…
Πάντα γράφω σε τούτες τις υγρές σελίδες, που το ματιών το αθέατο ταξιδεύουν στης ψυχής το άβατο.
Ίχνη αφήνω, από μελάνι μωβ στο εξώφυλλο των πόθων με σελιδοδείκτη ένα κύμα πλεγμένο στις φλόγες των δάχτυλων.
Και είναι στιγμές, που το μολύβι το σκάει απ’ την οδύνη, μα η οδύνη το αίμα της στους τοίχους προσφέρει.
Και είναι κάτι άλλες στιγμές, που προσηλώνει τόνους στα κιτάπια της σκέψης και ζωντανεύει νεκρά κύτταρα ηλιοβασιλέματος.
Εμπνέομαι…
Πάντα εμπνέομαι από τα αμάραντα στιχάκια του κήπου μου, ξεριζώνοντας αγκάθια απ’ τον βολβό των ματιών μη στάξουν στον καμβά του πόνου.
Οργώνω γράμματα με το θέλω του ακατέργαστου ονείρου!
Του γνήσιου ονείρου που δεν θέλει επεξεργασία!
