Δευτέρα 26 Μαΐου 2008

κρυστάλλινες ουλές



Λαξεύω μικρές αμαρτίες
Με βελόνες λέξεις,
Τατουάζ στο μπράτσο της ψυχής.
Νότες ορθώνω περασμένες
Στο κατώφλι της μνήμης
Με παρτιτούρα την έμπνευση των ματιών σου.
Ψάχνω το αίμα μου στα χείλη σου,
Σβησμένη αλήθεια,
Τσιγάρο που προσμένει να τ’ ανάψεις.

Γράφω «μου λείπεις»,
Μα ο ήχος της απουσίας
Μαύρο πανί στου ρολογιού τη σκέπη.

Προδομένη βροχή οι κλωστές της ώρας!

Στη στέγη της σιωπής
Που λογισμούς στοχεύει,
Ανεμοδείχτης θάνατος
Ο βυθός του ουρανού
Στο άλλοθι του μαύρου
Που κρύβει πραγματικότητα
Από κρίκους σύννεφα.

«σε πίνω πάλι απόψε, σε κρυστάλλινες ουλές…»