μου είπες να...

Μου είπες να κρατώ στα χέρια τη ψυχή μου
Και συ θα είσαι δίπλα μου να της βάλεις μουσική.
Θα κατοικίσεις στις ασφάλιστες σιωπές μου
Και δίχτυ θα πλέξεις με τα δάχτυλα
Στους φόβους των έρημων σταθμών.
Μου είπες να μη σφίγγω τα λόγια μου
Και ν’ αφήσω τον ανεμοψίθυρο να με παρασύρει.
Θα είσαι εδώ να με αγκαλιάζεις όταν
Ο δυνατός βοριάς θα βαραίνει το στήθος μου.
Μου είπες να κρεμάσω στο λευκό λαιμό μου
Την αγάπη σου σα φυλαχτό,
Να ξορκίζει τις μαύρες εκείνες κίσσες,
Που κλέβουν τη χρυσή καρδιά.
Έτσι μου είπες,
Και χάθηκες μέσα στην ομίχλη
Των θεατρικών σου λέξεων.
Κι έμεινα γυμνή στο ξεραμένο πεύκο
Των οραμάτων μου,
Στην άνυδρη πηγή των εραστών μου.
Άγαλμα σου έστησα στην άκρη
Των ματιών μου,
Για να θυμάμαι το πετρωμένο ψέμα σου
Που μυστικά πλήγωνε
Τις φλέβες του έρωτά μου.