ερώτων σκέψεις

Σε λήστεψα, μέσα απ’ τα κύτταρα
Των ερωτικών σου αρωμάτων.
Η γλώσσα μου, κλειδί που ανοίγει
Τις ορμές σου και κλειδώνει
Τις αναστολές.
Σε λεηλάτησα, σαν παρθένα νύμφη,
Που φτιάχνει το σώμα της στην ηδονή.
Σε ήπια, σα μπόρα δυνατή
Που ξεπλένει τα πάθη των ονειρώξεων.
Κάθε επιδέξιου εραστή.
Σε εξάντλησα, πάνω στην αποκορύφωση
Του κόκκινου αναστεναγμού σου
Μ’ ένα φιλί που κύλησε τη δίψα.

ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΕΣ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ

ΥΒΟΝΝΗΣ